Ιστορίες έρωτα και επιβίωσης στην Αθήνα της κρίσης

Posted: May 2, 2019 / in: Πολιτισμος, Πρωτοσελιδο, Συνεντευξη / Comments Off on Ιστορίες έρωτα και επιβίωσης στην Αθήνα της κρίσης

Μαρία Σάββα, σκηνοθέτης

Συνέντευξη στη Λίτσα Φρυδά 

Είδαμε την παράσταση «Αδύναμοι χαρακτήρες γεμάτοι πείσμα να ευτυχήσουν» που παρουσιάζεται από την Εταιρεία Θεάτρου ΠΑΙΚΤΕΣ, στο θέατρο της Σχολής Καλών Τεχνών. Το κείμενο εμπνέεται ελεύθερα από διηγήματα του βιβλίου Μπλε υγρό της Βίβιαν Στεργίου. Η Μαρία Σάββα που –με τη συμβολή της ομάδας της– υπογράφει τη σκηνοθεσία και τη δραματουργική επεξεργασία της παράστασης, απάντησε στις ερωτήσεις μας δίνοντας το προσωπικό της καλλιτεχνικό στίγμα.

Tι σας οδήγησε στην ιδέα αυτής της παράστασης και ποια ήταν η σκηνοθετική σας προσέγγιση;

Όταν διάβασα το βιβλίο Μπλε υγρό της Βίβιαν Στεργίου, βρήκα πολύ ενδιαφέρον το γεγονός ότι τοποθετούσε τις ιστορίες και τους ανθρώπους σε έναν πραγματικό χώρο, στους γνώριμους δρόμους της Αθήνας και όχι σε ένα φανταστικό περιβάλλον. Ξαφνικά οι χαρακτήρες μου φάνηκαν και αυτοί γνώριμοι. Νέοι, «καθημερινοί αντι-ήρωες» όπως και η ίδια η συγγραφέας τους αποκαλεί, με προβλήματα που όλοι μας αντιμετωπίζουμε σήμερα στην Αθήνα της κρίσης. Διαβάζοντας τα διηγήματα αρκετές φορές ταυτίστηκα με κάποιους από αυτούς και με τις καταστάσεις που βίωναν, επέλεξα όμως να ασχοληθώ με τη νέα γενιά, γιατί η δική της κατάσταση είναι, κατά κάποιον τρόπο, περισσότερο τραγική. Είναι αναγκασμένοι να ζουν σε μια χώρα και σε μια πόλη που βρίσκεται σε κρίση για την οποία, όμως, οι ίδιοι δεν ευθύνονται. Αυτό που μου κέντρισε το ενδιαφέρον ήταν το χιούμορ των καταστάσεων και ένας συνδυασμός ρεαλισμού και υπερρεαλισμού που υπήρχε στα συγκεκριμένα διηγήματα. Προσπάθησα, λοιπόν, σκηνοθετικά να επικεντρωθώ σε αυτά τα δύο και να διερευνήσω το πώς θα μπορούσαν να συνυπάρξουν. Μέσα από αυτοσχεδιασμούς που έγιναν με τους ηθοποιούς οδηγηθήκαμε σε ενδιαφέρουσες σκηνικές λύσεις.

Ποιους θεματικούς άξονες επιλέξατε να υπηρετήσετε;

Τα θέματα που εμπεριέχονται στα διηγήματα που διαλέξαμε είναι η αγωνία της επιβίωσης, η καταπίεση, ο έρωτας ανεξαρτήτως φύλου και κοινωνικών συμβάσεων, η μη αποδοχή από την οικογένεια και το κοινωνικό περιβάλλον, ο ρατσισμός, η δυσκολία στην επικοινωνία των ανθρώπων, η φιλία.

Οι τελευταίες παραστάσεις σας αποτελούν σύνθεση αποσπασμάτων θεατρικών και μη θεατρικών κειμένων, μαρτυριών, ιστορικών πηγών, δραματοποιημένης λογοτεχνίας, ποίησης κ.λπ., γιατί επιλέγετε αυτόν τον τρόπο δουλειάς;

Η αλήθεια είναι ότι έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για μένα η δημιουργία του κειμένου της παράστασης να γίνεται από τη σύνθεση ετερογενών κειμένων, δράσεων που προκύπτουν μέσα από αυτοσχεδιασμούς, videos και άλλων υλικών που καλούμαστε να συνδέσουμε μεταξύ τους. Με αυτόν τον τρόπο η δραματουργία και η σκηνοθεσία συναντώνται και η δημιουργία της παράστασης γίνεται με τη συμβολή της ομάδας. Αυτό, βέβαια, απαιτεί μια καλή ομαδική συνεργασία και διαθεσιμότητα από όλους. Δεν πετυχαίνει πάντα γιατί ο χρόνος μας είναι περιορισμένος. Συνήθως οι άνθρωποι προτιμούν κάτι έτοιμο. Είναι πιο ασφαλές. Γιατί για να φτάσεις στη σύνθεση πρέπει να περάσεις από το… χάος και το χάος τρομάζει τους ανθρώπους, ενώ στην ουσία είναι ένα στάδιο πολύ δημιουργικό που θα οδηγήσει στην ανάπτυξη και τη σύνθεση του έργου.

Ενδιαφέρον στοιχείο στις σκηνοθεσίες σας είναι η διαλεκτική του χώρου. Σπάτε τα όρια του σκηνικού χώρου επιλέγοντας να παρουσιάσετε ένα μέρος της παράστασης εκτός σκηνής ή και εκτός θεάτρου. Τι είναι αυτό που προσδίδει θεατρικότητα σε έναν χώρο;

Μου αρέσει να υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης. Τα τελευταία χρόνια που σχεδόν τα πάντα έχουν δοκιμαστεί, η έκπληξη είναι δύσκολο να υπάρξει πάνω στη σκηνή, γιατί υπάρχει η θεατρική σύμβαση. Ίσα-ίσα, θα ήθελα να ξεφύγω από τη «θεατρικότητα». Ένας οποιοδήποτε χώρος εκτός σκηνής βοηθάει να προκύψει κάτι πιο φρέσκο, λιγότερο επιτηδευμένο. Εξάλλου τα συγκεκριμένα κείμενα, αν είχα τη δυνατότητα, θα διάλεγα να παιχτούν σε διάφορα σημεία της Αθήνας, δηλαδή στο φυσικό τους περιβάλλον. Στη συγκεκριμένη παράσταση, με ενδιέφερε οι χαρακτήρες να βρίσκονται με κάποιο τρόπο στον φυσικό τους χώρο. Η πόλη «πρωταγωνιστεί» και είναι αναπόφευκτα κομμάτι της πραγματικότητας των ηρώων. Έτσι, μέσα από ένα video που τους ακολουθεί στους δρόμους της Αθήνας και συνδέεται με τον εσωτερικό μονόλογό τους, δημιουργήσαμε μία συνομιλία της πόλης με τους ήρωες του έργου.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

«Αδύναμοι χαρακτήρες γεμάτοι πείσμα να ευτυχήσουν»

Σκηνοθεσία: Μαρία Σάββα

Δραματουργία: Μαρία Σάββα με τη συμβολή της ομάδας

Φωτισμοί: Ναυσικά Χριστοδουλάκου

Video art–Trailer: Κωνσταντίνος Οικονόμου

Ηθοποιοί: Ιφιγένεια Καραμήτρου, Λουκάς Κυριαζής, Δημήτρης Παγώνης, Αλίκη Στενού

Βοηθός σκηνοθέτη: Τίνα Παπακωνσταντίνου

Φωτογραφίες: Τάκης Αναγνωστόπουλος

Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)

Θέατρο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, Πειραιώς 256, Ρέντης

Εισιτήρια: 12 ευρώ, 8 ευρώ μειωμένο (φοιτητικό, εκπαιδευτικοί, πολύτεκνοι, ΑΜΕΑ, ομαδικά άνω των 8 ατόμων), 5 ευρώ (ατέλειες, άνεργοι).

ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: Στο viva.gr, στο theatrepaiktes@ath.forthnet.gr και στα τηλέφωνα 2107717878, 6977747262

Πηγή: http://prin.gr/?p=25561